دنیا با همه آدماش حال بهم زنه

چند ساعت پیش با یک نفر بحثت بشه و دو ساعت بعد از اون بحث یک نفر بهت زنگ بزنه و بگه تو فلان جا و فلان موقع فلان فحشی رو به من دادی و من دهنم از این حرف در حدی باز بمونه که نتونم حرفی بزنم و من چاره ای جز این که تلفن رو قطع کنم و بشینم یه گوشه و به این فکر کنم که چقدر از این آدم ها متنفرم و دلم میخواد یه اوق بزنم و همشون رو بالا بیارم و باز همچنان رو تصمیم هستم که بزارم برم و برای خودم یه خونه بگیرم و تنهایی زندگی کنم و باز همچنان قول میدم دلم برای احدو ناسی تنگ نشه و حتی از این کارم "پشیمون " نشم :)