چند روز دیگه ماه محرم رو در پیش داریم نمی دونم چرا بعضیامون کارایی میکنیم که واقعا جای تاسف داره برای این گونه فهم از ماه محرم از عاشورا از نماز ظهر امام حسین از تاسوعای حسینی فک میکنیم که یه طبل بگیریم دستمون هر چقدر بلند بزنیم همون قدر بلند امام حسینمون رو صدا کردیم همون قدر بیشتر به فکر بودیم نمیدونم بعضیام شاید فکر میکنن که اگر بیان وسط هیئت هر چقدر بیشتر دادن بزن حسین حسین همون قدر بهشون بیشتر لطف میشه اما همین آقایی که میگه حسین حسین اونم با یه جیغ و دادی که گوش فلک رو کر میکنه تو یه جمع اسم خودش رو بدون گذاشتن یه آقا اولش بگی یعنی بهش بر نمیخوره تو یه مجلسی هی اسمشو بگی پشت سر هم بدون هیچ پسوندو پیشوندی یعنی نمیاد یقتو بگیره بگه اوهوی مردک چته ، کشمیشم دم داره ها.... درسته امام حسین نمیاد یقمونو بگیره اما به مرام شما ها چی اومده که اسم امام دینتو مذهبتو این طوری صدا میکنی ازاین که امام دینته ، مولاته بگذریم ،حق اون کودک و پیر مردی که مریضه وخوابیده چی میشه ....
یعنی یکم فکر در مورد این که منظور از عزاداری امام حسین چیه بد نیس :)
+به نظرم به جای شور حسینی ،شعور حسینی داشته باشیم .....
