"اگر از شما بپرسند که در این جهان در انتظار چه هستید پاسخ خواهید داد ؟
اگر از اشخاص عادی باشید که نودو نه درصد مردم از اشخاص عادی هستند. خواهید گفت که من در این دنیا انتظار دارم که پس از مرگ مستقیما وارد بهشت شده و در حالی که عمر جاویدان خواهم داشت تا پایان عالم اغذیه لذیذ بخورم و از لذت عشق و شهوت برخوردار شوم و آهنگ های طرب انگیز بشنوم و غیره.
ولی غافل از این هستید که پس از رفتن در بهشت و داشتن عمر و جوانی همیشگی که هرگز دچار خزان پیری و بیماری نخواهید گردید دیگر از خوردن و نوشیدن و خواب و شهوت رانی لذت نخواهید برد و بزودی زندگی یک نواخت بهشت شما را خسته و کسل خواهد کرد زیرا چیزی که در این دنیا خوردن و خوابیدن و غیره را برای شما لذت بخش کرده ترس از مرگ و از دست دادن این لذت است و روزی که این لذت جاوید شد یعنی مرگ براسی شما وجود نداشت همه چیز عادی خواهد گردید ."
+ همیشه داشتم به این فکر میکردم که نمی تونیم این دنیای دو سه روزه رو تحمل کنیم وای به بهشت که اگه یه روزی تکراری و کسل کننده بشه بهشت . و یکی از فکرامه که هنوز به جایی نرسیده تا این که در این "کتاب جهان بزرگ و انسان که مترجمش هم ذبیح الله منصوری هستش دیدم ".
