کاش دنیا یه در پشتی هم داشت و میرفتی و در رو پشت سرت محکم میبستی و ما بین اجرام آسمانی سر گردان و شناور میشدی... آخه من اجرام آسمانی رو بیشتر از آدمای این دنیا دوس دارم حتی بیشتر از این دنیا ... هر از گاهی خودمو به کره زمین میرسوندم دستامو میگرفتم کنار چشمام و صورتمو میچسبوندم به این کره لعنتی و از اون بالا این موجودات که بهش میگن ادم رو، میدیدم و یه لبخند:) میزدم بهشون باز دستامو رها میکردمو توی هوای بی جاذبه شناور میشدم و سال های سال برای خودم زندگی میکردم اگر یه روزی دلم میگرفت که بعید میدونم ...روی ماه مینشستمو سنگ پرت میکردم طرف زمین ... همین و بس:)